به بهانه بازی تدارکاتی تیم ملی فوتبال با سنگال و اروگوئه/ ملاقات پائیزی با «آبی آسمانی»‌ و «شیرهای ترانگا»

به گزارش ایرنا، یک فیفادی هیجان‌انگیز در انتظاری فوتبال دوستان ایرانی است، با دو بازی دوستانه جذاب، بر اساس اعلام رسمی فدراسیون فوتبال، شاگردان دراگان اسکوچیچ در فیفادی سپتامبر دو بازی تدارکاتی قوی خواهند داشت و با تیم‌های سنگال و اروگوئه که در جام جهانی حضور دارند، بازی خواهند کرد. تیم ملی فوتبال ۲۷ شهریور برای برگزاری یک کمپ تمرینی راهی اتریش می‌شود و در روزهای اول و پنجم مهر به ترتیب با تیم‌های اورگوئه و سنگال بازی می‌کند تا بر خلاف فیفادی خردادماه که تیم ملی پس از لغو بازی با کانادا، توانست تنها یک بازی تدارکاتی آن هم با تیم دوم الجزایر انجام دهد، این بار در مهرماه دو بازی تدارکاتی سخت پیش روی یوزهای ایرانی قرار داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  درگزارشی تاریخچه رویارویی تیم‌ ملی فوتبال با اروگوئه و سنگال را مرور کرده‌ایم.

مصاف جذاب با سوارز و یارانش

اروگوئه اولین حریف تدارکاتی ایران در فیفادی سپتامبر است، تیم ملی فوتبال روز ۵ مهرماه در اتریش به مصاف حریف مشهورش که به «آبی آسمانی» مشهور است، خواهد رفت. شاگردان دیگو آلونسو با ۲۸ امتیاز از ۱۸ بازی و با قرار گرفتن در رده سوم انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۲ در منطقه آمریکای جنوبی پس از برزیل و آرژانتین توانستند مجوز صعود به بازی‌های قطر را بگیرند و در جام جهانی ۲۰۲۲ در گروه H با تیم های کره جنوبی، غنا و پرتغال همگروه هستند.

اروگوئه که ستاره های بزرگی سوارز، کاوانی، والورده، آراخائو، بنتانکور، ژیمنز و ... را در ترکیب دارد، با ۱۵ قهرمانی در کوپا، پرافتخارترین تیم منطقه آمریکا جنوبی است.

حالا تیم ملی فوتبال کشورمان قرار است روز ۵ مهر مقابل این تیم جذاب به میدان می‌رود، مسابقه‌ای که می تواند سخت‌ترین بازی تدارکاتی تیم اسکوچیچ در راه قطر باشد. این در حالی است که ایران و اروگوئه در خردادماه هم قرار بود با هم روبرو شوند اما لغو اردوی کانادا و مسافرت طولانی به مونته ویدئو برای مصاف با شاگردان آلونسو، سبب شد تا اسکوچیچ با انجام این بازی مخالفت کند.

سرانجام پس از سه ماه دوباره برگزاری بازی ایران و اروگوئه قطعی شد و دو تیم در فیفا دی سپتامبر در اتریش با هم روبرو می‌شوند.

ایران و اروگوئه تا امروز یک بار هم بازی کرده‌اند، اولین و تنها مصاف تیم ملی فوتبال و اروگوئه‌ به ۲۰ سال پیش بر می گردد. به بهمن ماه سال ۸۱ که تیم ملی فوتبال در بازی رده بندی تورنمنت هنگ‌کنگ مقابل اروگوئه قرار گرفت.

مسابقه در ۹۰ دقیقه و وقت‌های اضافه با گلی که علی سامره به ثمر رساند با نتیجه ۱-۱ به پایان رسید تا کار به ضربات پنالتی برسد. از ۴ پنالتی ایران یدالله اکبری و ایمان مبعلی ضربات خود را به گل تبدیل کردند ولی نکونام و نصرتی هر دو پنالتی را از دست دادند تا در مجموع تیم ملی ۳-۵  مغلوب اروگوئه شود.

ملاقات با یاران سانه

سنگال دومین حریف تدارکاتی تیم ملی فوتبال در فیفادی سپتامبر است، مصاف با «شیرهای ترانگا» که با ستار هایی مانند ادوارد مندی، کالیدو کولیبالی، ادریسا گانا و سادیو مانه با عبور از سد تیم ملی مصر و کارلوس کی‌روش توانستند بلیط دوحه را برای خودشان رزرو کنند تا محمد صلاح با حسرت جام جهانی قطر را از خانه تماشا کند.سنگالی‌ها که در سال گذشته توانستند قهرمانی جام ملت های آفریقا را جشن بگیرند، در گروه A جام جهانی با تیم های قطر، هلند و اکوادور همگروه هستند.

سنگال که برای جام جهانی آماده می‌شود بر اساس توافق صورت گرفته، روز اول مهر در اتریش در یک بازی دوستانه به مصاف تیم ملی فوتبال کشورمان می‌رود. در حالی بازی با سنگال در فیفادی سپتامبر قطعی شده است که فروردین امسال سخنگوی وزارت امورخارجه در گفتگویی اعلام کرد که فدراسیون فوتبال بازی با سنگال را که از طریق کانال این وزارتخانه هماهنگ شده بود، رد کرده است.

خطیب زاده فروردین امسال گفته بود:«وزارت امور خارجه در حال تلاش است که هر آنچه دستگاه‌های متولی خواستار آن هستند اجرا شود. کارگروهی به ریاست معاون اول رئیس‌جمهور شکل گرفته که وزارت امور خارجه عضو این کارگروه است. ما سعی می‌کنیم در دیپلماسی ورزشی هر آنچه که ممکن است را انجام دهیم.در دیدارهایمان با مقامات غنا و سنگال مذاکراتی را برای برگزاری دیدار دوستانه انجام دادیم، که فدراسیون فوتبال برای حریف‌های دیدارهای دوستانه نظر متفاوتی دارد.»

۵ ماه پس از رد پیشنهاد بازی با سنگال، بار دیگر پرونده بازی دوستانه با این کشور در برنامه فدراسیون قرار گرفت و تیم ملی در اردوی اتریش مقابل سنگال به میدان خواهد رفت تا شاهد مصاف ملی‌پوشان کشورمان با ستاره‌هایی مانند مانه،کولیبالی و ... باشیم، یک نبرد جذاب که می‌تواند تماشایی از آب در بیاید.

این دومین مصاف ایران و سنگال در تاریخ است، اولین و تنها بازی تیم ملی کشورمان با «شیرهای ترانگا» به سال ۸۸ بر می‌گردد، ۱۲ فروردین ۸۸، چهار روز پس از شکست تیم ملی مقابل عربستان در انتخابی جام جهانی با علی دایی. پس از این باخت علی دایی برکنار شد و تیم ملی فوتبال با اریش روته مولر آلمانی به عنوان سرمربی موقت در یک بازی تدارکاتی در ورزشگاه آزادی مقابل سنگال به میدان رفت و به تساوی یک – یک رسید.

در این دیدار، تیم ایران در دقیقه ۲۸ توسط مهرزاد معدنچی به گل رسید اما در نیمه دوم سنگال در دقیقه ۵۸ با ضربه سر پاپیس دمبا سیسه، به گل تساوی رسید تا این بازی یک - یک تمام شود.

برچسب‌ها سنگال اروگوئه دراگان اسکوچیچ تیم ملی فوتبال جام جهانی ۲۰۲۲ قطر

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سنگال اروگوئه دراگان اسکوچیچ سنگال اروگوئه دراگان اسکوچیچ تیم ملی فوتبال جام جهانی ۲۰۲۲ قطر فیفادی سپتامبر تیم ملی فوتبال بازی تدارکاتی جام جهانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۸۴۱۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واردات کالا بهانه است؛ هدف اصلی خروج ارز از کشور است

روزنامه شرق در یادداشتی نوشت: معمولا بعد از رسانه‌ای‌شدن پرونده شرکت‌هایی که دارای تعهدات ارزی ایفانشده هستند، این سؤال در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد که چگونه امکان دارد شرکت‌ها، اعم از تولیدی یا بازرگانی برای واردات کالا از بانک مرکزی ارز دریافت کنند و نسبت به واردات کالاهای ثبت سفارش شده خود اقدام نکنند؟

از گذشته‌های نه‌چندان دور و قبل از تشدید تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا و قطع سیستم سوییفت و محدودشدن روابط کارگزاری بانک‌های ایرانی با بانک‌های خارجی، اکثر قریب به اتفاق واردکنندگان کالا، پس از اخذ پیش‌فاکتور از فروشنده خارجی و ثبت سفارش ورود کالا، برای اطمینان از دریافت کالای خود از فروشنده به بانک‌ها مراجعه و درخواست صدور اعتبارات اسنادی به نفع ذی‌نفع خارجی اعتبار می‌کردند.

بانک‌ها نیز پس از دریافت اسناد حمل کالای مطابق شرایط اعتبار اسنادی، اقدام به خرید ارز از بانک مرکزی و پرداخت آن به فروشنده از طریق بانک کارگزار خارجی می‌کردند.

با توجه به اینکه فرایند یادشده تحت قوانین منتشرشده اتاق بازرگانی بین‌المللی (یوسی‌پی، اینکوترمز و…) انجام می‌شد، احتمال قصور طرفین در ایفای تعهدات خود به طور معناداری کاهش می‌یافت.

با توجه به اینکه تا اواخر دهه ۸۰ شمسی اختلاف نرخ ارز در بازار آزاد و بانک‌ها وجود نداشت، خروج ارز از کشور مطلوبیت چندانی برای واردکنندگان کالا نداشته و در مواردی صرفا اقدام به گران‌نمایی کالای خود و کسب سود بیشتر می‌کردند که در نهایت این گران‌نمایی نیز قیمت تمام‌شده کالا را افزایش می‌داد و متأسفانه ضمن اینکه واردکننده مالیات کمتری به جهت کمترشدن فاصله قیمت تمام‌شده خرید کالا و فروش آن در بازار و شناسایی سود ریالی کمتر در اظهارنامه مالیاتی خود، پرداخت می‌کرد، مصرف‌کننده نهایی نیز قیمت بالاتری بابت خرید کالا پرداخت می‌کرد. در واقع به علت گران‌نمایی، علاوه بر سود ریالی، بخشی از سود ارزی نیز بدون پرداخت مالیات نصیب واردکننده می‌شد.

در شرایط اقتصادی آن سال‌ها بیشترین خطر موجود در فرایند یادشده متوجه بانک‌ها بوده و زمانی پدید می‌آمد که واردکننده کالا در سرسید پرداخت اعتبار اسنادی، نسبت به تأمین وجه ریالی، برای خرید ارز از بانک مرکزی اقدام نمی‌کرد و بانک عامل به اجبار اقدام به خرید ارز از محل منابع خود کرده و موجب افزایش مطالبات معوق و رشد شاخص «ان‌پی‌ال» در بانک‌ها می‌شد.

از سال‌های آغازین دهه ۹۰ شمسی تا به امروز به علت تشدید تحریم‌ها و همچنین محدودشدن روابط کارگزاری با بانک‌های خارجی و در مقاطعی قطع سیستم سوییفت، شرکت‌ها به آرامی روی به واردات کالا از طریق حواله بازرگانی آوردند که ریسک بیشتری دارد.

بخش کوچکی از واردکنندگان به خاطر تفاوت نرخ ارز موجود در بازار آزاد و بانک‌ها (درحال‌حاضر سامانه نیما) و دیگر خلأهای کنترلی و راستی‌آزمایی موجود در کشور و همچنین انتفاع بسیار زیاد ناشی از تفاوت نرخ ارز و رانت‌های موجود در اقتصاد دولتی، اقدام به ایجاد شبکه‌ای از ذی‌نفعان واحد در داخل و خارج کشور کرده و ارز را تحت عنوان واردات کالا از کشور خارج کرده و کالایی وارد نمی‌کنند و بخشی از شرکت‌ها نیز پس از واردات از تفاوت نرخ ارز ناشی از گران‌نمایی خود استفاده می‌کنند. البته لازم به ذکر است که دراین‌میان، افراد و شرکت‌هایی نیز هستند که در هیچ‌یک از این دو گروه جای نگرفته و به طور کاملا سالم و قانونی اقدام به واردات کالاهای بازرگانی و مواد اولیه تولید می‌کنند.

در یک دهه اخیر دولت‌های مختلف به دلایل متعدد مانند کنترل قیمت کالاهای اساسی، جلوگیری از افزایش تورم کالاهای اساسی و دارو، کنترل قیمت ارز و… اقدام به تخصیص ارز ترجیحی (۱۲۲۶۰.۴۲۰۰۰ و ۲۸۵۰۰۰ ریالی) و ارز سامانه نیما برای واردات کالا می‌کردند که با وجود صحیح‌نبودن از نظر اقتصادی و تدوین مقررات نظارتی متعدد به دلایل یادشده مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد.

در واقع به علت گران‌نمایی کالا بخشی از ارز کشور به طور مستتر و تحت عنوان واردات کالا از کشور خارج شده و باعث نمایش غیرواقعی‌تر ارز تجاری کشور شده و برنامه‌ریزی سیاست‌گذاران اقتصادی کشور را تحت تأثیر می‌گذارد؛ اما با ابراز تأسف فراوان یکی از دلایل نامشهود گسترش خروج مستتر ارز، رعایت‌نشدن حلقه گم‌شده این روزهای جامعه یعنی «اخلاق» از طرف برخی از واردکنندگان کالا است.

بسیاری از این اشخاص که به نظر خودشان افراد باهوشی هستند، در این دوران سخت اقتصادی که سفره مردم به علت تورم روزبه‌روز کوچک‌تر می‌شود، فقط به فکر انتفاع خود بوده و در واقع بخشی از درآمد خود را به طور غیرمستقیم از سفره مردم برداشته و ادعای هوش بالا در بازرگانی را دارند؛ درحالی‌که دست‌شان دیگر برای همه رو شده است.

نویسینده: یونس اکبری